Als ik iets deel over mijn persoonlijke verliezen dan doe ik dat vanuit een kwetsbaarheid. Niet vanuit een ‘ocharme ik’, maar wel met de hoop rouw openlijk bespreekbaar te maken en te normaliseren. Het is pas als wij, mensen met een verlieservaring, praten over wat we beleven, dat we bewustzijn kunnen creëren bij anderen.
De overtuiging dat je er ooit ‘klaar’ mee bent, zal zo meer vervagen. Zowel voor jezelf als voor anderen in rouw en ook voor degenen die ons omringen.
Ik geef mezelf geen 10/10 voor mijn eigen rouw, dit zou nl. betekenen dat ‘het klaar’ is. Bekijk mij zeker niet als iemand die het allemaal weet omdat ze zoveel te maken kreeg met verlies! Er is namelijk de theorie (ik als rouwcoach) en de praktijk (ik als mens, als zus en als dochter) en daar heb ik ook mijn weg in te bewandelen.
In mijn blog neem ik je mee doorheen mijn eigen rouwproces en ervaringen. Mijn schrijfsels bieden je inzichten en tips om verlies een plaats te geven.
22 november 2021Een missie ontstaat vaak uit een nood of een verlangen. Voor mij is ouderverlies een thema dat mij zeer nauw aan het hart ligt. Ik ervoer het zelf in verschillende vormen in mijn eigen gezin en weet …
24 augustus 2021Toen mijn moeder stierf, beseften we dat er eigenlijk geen plan was. Wat ik wel wilde was de tijd nemen om thuis afscheid van haar te nemen.
17 augustus 2021Ik vond het vreselijk moeilijk om in de laatste dagen van het leven van mijn mama haar onder ogen te komen, uit angst haar te verliezen.
1 augustus 2021Ik deed er alles aan om mijn mama gelukkig te maken. Wanneer mijn mama ziek wordt, staat alles even op zijn kop. Ik schiet in mantelzorgmodus, iets wat ik daarvoor niet eens kende.
15 april 2021Over hoe een banaal voorwerp symbool kan staan voor het zoeken naar verbinding.